Instrukcja obsługi kota

Instrukcja obsługi kota

Jeżeli czytacie Państwo niniejszą instrukcję, znaczy to, że w Waszym życiu albo pojawił się nowy czworonożny członek rodziny – znaczy kot, albo lada chwila się pojawi. Od tej chwili Wasze życie zmieni się całkowicie – oczywiście na lepsze – i juz zawsze będziecie się zastanawiać jak to było przedtem … i dlaczego nie podjęliście tej decyzji wcześniej 🙂

Ale aby wprowadzenie naszego nowego pupila przebiegło jak najbardziej bezstresowo dla kota jak i dla Was, niezbędna będzie instrukcja obsługi.

Zanim kot przybędzie do naszego domu…

Zanim przywitamy w naszych progach kota należy przygotować dla niego minimum dwie rzeczy:

  • toaletę – czyli kuwetkę
  • stołówkę – czyli miejsce gdzie będzie mógł się spokojnie najeść i napić
  • opcja dodatkowa to drapak – koty mają instynktowną potrzebę naciągania się i d; jeżeli nie zaopatrzymy się z drapak, możemy być bardziej niż pewni, że nasz kot sam sobie zorganizuje miejsce do tego typu zabiegów, a będzie to najczęściej nasza ukochana kanapa lub fotele. Są one wyjątkowo kuszące… Dlatego lepiej się zabezpieczyć zawczasu i zorganizować drapak.

Należy pamiętać, że strefa jedzenia nigdy nie powinna znajdować się koło toalety.

Mamy już kota…

Zanim zaczniemy, uprzedźmy nasze dzieci, że dla kota zmiana domu jest bardzo stresująca. Niedopuszczalne są krzyki, piski, bieganie i tulenie kotka na siłę przez kilka osób na raz. Jeżeli nie będziemy zachowywać się spokojnie aklimatyzacja zwierzaczka może potrwać dużo dłużej, a kociak może stać się nerwowy i bojaźliwy.

Wprowadzając kota do domu należy wyciągnąć go z transportera, postawić na podłodze i trzymając go delikatnie pod brzuszkiem zaprowadzić do kuwetki, aby zobaczył, gdzie może załatwić swoje potrzeby, a następnie w ten sam sposób prowadzimy kotka do miseczek z jedzeniem i piciem. Po takim wprowadzeniu powinniśmy dać czas kotkowi ochłonąć i pozwiedzać nowy dom. Jeżeli zobaczymy, że kotek jest przestraszony i przerażony chowa się po kontach, należy go wyciągać z kryjówki, przytulać i mówić do niego ciepłym głosem, aby się uspokoił. Koty są jak dzieci – jeżeli przestraszone dziecko zostawimy same i będziemy się bezczynnie przyglądać jak płacze – zacznie płakać jeszcze bardziej. Przytulone i uspokojone dużo szybciej wróci do równowagi. Jeżeli natomiast nasz pupil utnie sobie drzemkę gdzieś w zaciszu, wówczas należy go zostawić i poczekać aż się obudzi.

Kocia toaleta…

W kociej toalecie, czyli kuwecie powinien znajdować się żwirek. Dawniej używany piasek już w zasadzie jest niestosowany. Profesjonalne żwirki nie są drogie. Ich zaletą jest niewątpliwie bardzo skuteczne „wiązanie” zapachów oraz bardzo proste i wygodne sprzątanie. Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów żwirków, ale generalnie możemy je podzielić na:

  • zbrylające i niezbrylające – te zbrylające są dużo wygodniejsze w użyciu, ponieważ kocie siuśki zamieniają się piękne, twarde kuleczki, bardzo łatwe do usunięcia z kuwetki. Żwirki zbrylające są z reguły trochę droższe od tych niezbrylających, ale są dużo bardziej ekonomiczne w użyciu. Dlatego zawsze jest lepiej wybierać żwirek ZBRYLAJĄCY.
  • bentonitowe, drewniane i silikonowe
    • Żwirek bentonitowy – jest najpopularniejszy! Wyglądem przypomina grudki cementu, bardzo prosto się go sprząta, ale nie można go wyrzucać do toalety. Jego zaletą jest świetne pochłanianie kocich zapachów oraz duża wydajność – może być zbrylający i niezbrylający.
    • Żwirek drewniany jest ekologiczny i można się go pozbywać w toalecie. Jest idealny dla kociąt, ponieważ małe kotki lubią wąchać i „smakować” zawartość kuwetki, a połknięcie takiego żwirku nie grozi „zabetonowaniem” kociaka. Jego wadą jest to, że lubi przyczepiać się do kocich łapek – może być zbrylający i niezbrylający.
    • Żwirek silikonowy jest bardzo higieniczny, nie zbryla się, ale jego higroskopijna struktura pochłania koci mocz. Żwirek silikonowy sprząta się inaczej niż pozostałe żwirki – „grubsze sprawy” normalnie wyciągamy na bieżąco, a pozostały żwirek po prostu w całości wymieniamy, gdy zmieni kolor na żółty. Ma on wielu zwolenników, ponieważ nie wymaga sprzątania za każdym razem, gdy nasz mruczuś zrobi siusiu. Jest on nieco droższy od pozostałych żwirków.

Jeżeli nasz kotek jest nauczony korzystania ze żwirku bentonitowego, drewnianego bądź silikonowego, to taki żwirek należy używać. Zmiana żwirku w kuwecie może u kotka wywołać duży stres prowadzący nawet do załatwiania się poza kuwetę. Dlatego jeżeli już zdecydujemy się na zmianę żwirku, to należy to robić stopniowo!

Żywienie kota…

Musimy pamiętać, że koty to typowi drapieżnicy. Karmiąc kota resztkami ze stołu na pewno nie zapewnimy mu długiego i szczęśliwego życia. Również w zależności od wieku, rasy, płci, trybu życia potrzeby żywieniowe kotów różnią się od siebie. Zadajmy sobie pytanie, czy ktokolwiek z nas widział kota pasącego się na polu lub kradnącego marchewki z ogrodu – z pewnością nie! Wszelkiego rodzaju zboża kot dodaje do swojego jadłospisu tylko dzięki zawartości brzuszków swoich ofiar. Dlatego wybierając suchą karmę dla naszego pupila czytajmy składy. Nie da się wyprodukować karmy z mięsa za 7 zł za kilo. W popularnych karmach marketowych znajduje się bardzo wiele niezdrowych wypełniaczy i konserwantów,  kot musi zjeść jej dużo więcej, aby się nią najeść. Prowadzi to do otyłości i innych problemów zdrowotnych, a nam wcale nie wychodzi karmienie naszego pupila ekonomicznie, bo po prostu musimy kupować dużo więcej karmy. Dlatego czytamy składy. Obok suchej karmy zawsze musi stać miseczka z czystą wodą. Kot jedząc chrupki potrzebuje zawsze dużo płynu.

Większość kotów bardzo lubi dostawać „mokre” posiłki. Najczęściej karmimy swoje pociechy rano i wieczorem. Kupując puszki i saszetki kierujemy się tą samą zasadą co podczas kupowania suchej karmy – czytamy składy.

Ze względu na to, że bardzo trudno jest samemu zbilansować dobrze dietę dla naszego pupila najłatwiej jest kupić odpowiednią do wieku i trybu życia kota karmę suchą.

Jeżeli chcemy rozpieszczać nasze kocie dziecko warto jest mu samemu przygotowywać posiłki – zamiast kupować „bezmięsne” puszki z ładnymi nalepkami. Należy pamiętać, aby nigdy nie dawać kotu wieprzowiny –  choroba Aujeszkiego. Wołowina i drób jak najbardziej. Surowe mięso przed podaniem powinno być przemrożone minimum 48 godzin. Jeżeli natomiast chcemy naszemu kotu ugotować np. kurczaczka, NIGDY nie dodajemy do jedzenia przypraw – nawet soli. Bardzo szkodliwa dla delikatnego układu pokarmowego kota jest CEBULA!

Dla urozmaicenia możemy serwować naszemu pupilowi serki homogenizowane, jogurty, twarożki – zawsze naturalne, nie smakowe. Koty gdy dorastają często tracą zdolność trawienia laktozy, dlatego lepiej nie podawać mu zwykłego mleka – bardzo dobre jest mleko kozie lub mleko o obniżonym poziomie laktozy. Zwykłe mleko może wywołać biegunkę.

Dobrze jest od czasu do czasu podawać żółtko oraz ryby. Ryby oczywiście bez ości, nie wędzone i najlepiej morskie.

Zachowanie kota…

  1. kot kładzie płasko uszy na boki, źrenice rozszerzone, okrągłe – nastawienie agresywne
  2. kot ustawia uszy prosto na boki, mruży oczy – zdenerwowanie
  3. kot ma prosto uszy do przodu i przymrużone oczy, źrenice zwężone – kot zadowolony
  4. kot macha intensywnie ogonem – jest niezadowolony
  5. kot udeptuje jedno miejsce – jest bardzo zadowolony
  6. kot mruczy – jest bardzo zadowolony (może mruczeć również w sytuacji, kiedy cierpi, aby się uspokoić, ale w 99% przypadków mruczy ze szczęścia)
  7. kot warczy i syczy – stara się onieśmielić przeciwnika
  8. kot miauczy – miauczenie może wyrażać bardzo wiele, wszystko zależy od sposobu miauczenia, ale właściciel bardzo szybko powinien nauczyć się rozróżniać różne dźwięki wydawane przez naszego pupila – skarżenie się, pytanie, prośba, gaworzenie…

Zasadzki w domu…

Zanim przejdziemy do zagrożeń warto jest zabawić się w kota. Kładziemy się na podłodze i z perspektywy kota oglądamy nasze mieszkanie – staramy się myśleć jak kot i szukamy rzeczy, które mogłyby nas zainteresować, a mogą być niebezpieczne dla kociaka. W ten sposób możemy zapobiec wielu tragediom.

Dla ułatwienia poniżej znajdują się najpopularniejsze zasadzki:

  1. Okna uchylne – kot może próbować wyjść przez takie okno, może się w nim zaklinować, co często prowadzi do śmierci
  2. Okna dachowe – kot może wyjść przez nie na dach i po prostu nam uciec
  3. Balkon – wypuszczając kota na balkon należy zabezpieczyć go specjalną siatką – polujący na muchy kot nie myśli racjonalnie
  4. Kable elektryczne – młody kociak bawiąc się kablami może je przegryźć i zrobić sobie krzywdę
  5. Rośliny  – najpopularniejsze toksyczne rośliny to:
    • wszystkie lilie!!!
    • gwiazda betlejemska
    • jemioła
    • groszek pachnący
    • fiołek alpejski
    • fikus
    • filodendron
    • rododendron
    • bluszcz
    • ostrokrzew
    • wisteria
    • oleander
    • skrzydłokwiat
    • zamiokulkas zamiolistny – żelazna roślina

jeżeli mamy rośliny w domu warto sprawdzić je w Internecie, czy nie są trujące dla naszego kota

  1. Włączone żelazko
  2. Torby plastykowe
  3. Gąbki
  4. Zmywarka – koty lubią do niej wchodzić
  5. Pralka – należy sprawdzać przed włączeniem prania, czy nie schował się w środku nasz kot
  6. Kuchenka – np. niedbale zostawione noże na blacie lub resztki jedzenia
  7. Kosz na śmieci – nasz pupil bardzo chętnie splądruje zawartość naszego śmietnika
  8. Sznurki, tasiemki itp.
  9. Chemia domowa
  10. Leki – wiele leków dla ludzi jest śmiertelna dla kotów, szczególnie popularne tabletki przeciwbólowe

Podsumowanie

Niniejsza instrukcja jest bardzo, ale to bardzo skrócona – ma ona na celu tylko nakreślić najważniejsze zagadnienia związane z kotem.

Nie należy zapominać o regularnym sprzątaniu kuwety – koty są bardzo czyste i nie lubią, gdy coś zalega im w toalecie.

Woda w miskach powinna być świeża.

Pokarm podajemy w temperaturze pokojowej.

Dobrze jest pobawić się z naszym pupilem przed wieczornym posiłkiem, aby symulować polowanie – najpierw szaleństwo, potem jedzenie.

Ofelia Mruczalska*PL – Lilka
Ofelia Mruczalska*PL – Lilka