Kot na wystawie

Poniżej znajdują się wszystkie klasy wystawowe spotykane na wystawach organizowanych przez WCF:

Wyjaśnienie klas wystawowych na stronie WCF

Jeżeli jedziemy na wystawę po raz pierwszy, to w zależności od wieku naszego kotka będziemy wybierać pomiędzy klasą:

• 16 (kocięta w wieku 3 – 6 miesięcy),
• 15 (kocięta w wieku 6 – 10 miesięcy),
• 13 (koty hodowlane starsze niż 10 miesięcy),
• 14 (koty kastraty starsze niż 10 miesięcy).

Wybraliśmy już odpowiednią klasę, wysłaliśmy zgłoszenie, opłaciliśmy wystawę. Musimy bardzo dokładnie przeczytać wymagania organizatora co do dokumentów niezbędnych do przyjęcia kotka na teren wystawy. Standardowo będzie to książeczka zdrowia z aktualnymi szczepieniami i odrobaczeniem, świadectwo zdrowia kota wydane przez lekarza weterynarii, kopia rodowodu (oryginał lepiej zostawić w domu, aby go nie zgubić w szale wystawowym) i dowód opłaty wystawy.

Przygotowując się na pokaz lub wystawę musimy pamiętać o akcesoriach niezbędnych do udekorowania klatki – nasze koty prezentowane są zawsze w klatkach, które dostarcza organizator imprezy. Klatka standardowo ma wymiary: wysokość 65 cm, głębokość 60 cm, długość 120 cm. Klatkę można przedzielić na pół – wówczas szerokość klatki to 60 cm. Na jednego kota zarejestrowanego na wystawie przypada połowa klatki, zawsze możemy dopłacić i zarezerwować dla naszego pupila całą klatkę, aby czuł się swobodniej. Aby udekorować klatkę musimy przygotować:

• zasłonki o wymiarach 65 cm wysokości x 60 cm szerokości – po umarszczeniu ( zasłonki są niezbędne do oddzielenia sąsiadujących ze sobą klatek, dzięki nim koty nie widzą się nawzajem i są spokojniejsze);
• kawałek linoleum, kartona lub czegoś sztywnego na dno klatki – w zależności od tego czy mamy całą klatkę czy tylko połowę wymiary będą: 60 cm x 60 cm lub 60 cm x 120 cm (klatka na spodzie ma tylko pręty metalowe, bez utwardzenia naszemu kotu byłoby bardzo niewygodnie chodzić wewnątrz klatki bez twardego dna);
• przydałoby się również coś miękkiego do wyścielenia naszej utwardzonej podłogi np.: kocyk, futerko, materacyk – wymiary jak powyżej;
• musimy pomyśleć również o kawałku materiału, który położymy na klatkę, tak aby kot czuł się bardziej przytulnie;
• do klatki musimy wstawić jakieś legowisko dla naszego milusińskiego, aby miał się gdzie wtulić, możemy również zamontować mu specjalny hamaczek do klatek wystawowych;
• nie możemy zapomnieć o miseczkach na wodę i karmę – w sklepach zoologicznych można kupić specjalne podwieszane miseczki, których nasz kotek nie przewróci;
• równie ważna jest kuweta – te wystawowe są zazwyczaj mniejsze i otwarte – oraz żwirek.
• dodatkowo powinniśmy zabrać ze sobą wilgotne chusteczki dla niemowląt – w razie jak by nasze szczęście się pobrudziło, rolkę ręczników papierowych, ewentualnie grzebień lub szczotkę do czesania pupila;
• na koniec musimy wiedzieć, że niezbędny będzie jeszcze transporter do przyniesienia kota na teren wystawy, kotek musi w nim przebywać w czasie, kiedy my będziemy stali w kolejce  przy wejściu na wystawę, później musi gdzie zaczekać gdy my będziemy dekorować klatkę, transporter może się przydać do doniesienia kotka na ring, a na koniec wystawy musimy gdzie mieć kotka schować podczas składania naszych sprzętów.

Nadchodzi długo oczekiwany dzień wystawy. Okazujemy nasze dokumenty, przechodzimy przez kontrolę weterynaryjną i teraz musimy poszukać naszej klatki. W dokumentach, które dostaniemy przy wejściu będzie:

• katalog wystawowy,
• znaczki dla wystawcy,
• numerek porządkowy jaki nasz kot otrzymało przypięcia do ubrania dla nas,
• może być również ten sam numer do przypięcia na klatkę, w takiej sytuacji wybieramy sobie jakąś dowolną klatkę, umieszczamy w niej kota i przypinamy do niej numerek od strony zwiedzających; zdarza się również, że klatki są już ponumerowane odgórnie, a my będziemy musieli odszukać klatkę z naszym numerkiem, aby zainstalować w niej naszego kota ? wszystko zależy od organizatorów.

Gdy udekorujemy klatkę, napełnimy miseczki z karmą i wodą oraz w sadzimy do klatki naszego kota musimy sprawdzić kiedy nasza pociecha będzie oceniana. W tym celu udajemy się na ring – jest to miejsce gdzie sędziowie oceniają koty. Przed każdym stolikiem sędziowskim wywieszona jest lista z kolejnością oceniania wszystkich uczestników wystawy. Koty podzielone są na grupy, rasy, kolory i klasy wystawowe. Kolejność oceniania jest następująca:

• Grupa I długowłose, II półdługowłose, III krótkowłose i IV siamy i orientalne;
• W EMS kodach podane są rasy np.: NFO, MCO, SIB czyli Norweskie Leśne, Main Coony, Syberyjskie i kolejne numery kotów, które będą oceniane w danej rasie;
• Numery ułożone są tak, aby koty tej samej rasy i w tym samym kolorze były oceniane obok siebie, do tego osobno ocenia się kotki, kocury i poszczególne klasy wystawowe;

Stewardzi – czyli osoby pomagające w obsłudze wystawy – wywołują poszczególne numery, które powinny stawić się na ringu, ale jeżeli przegapimy naszą kolejkę możemy zostać zdyskwalifikowani. Dlatego warto również samemu pilnować ringu i kontrolować kiedy my powinniśmy zjawić się do oceny z naszym koniaczkiem.
Podczas oceniania sędzia może przyznać następujące oceny:

• EX / V – ocena doskonała;
• SG / VG – ocena bardzo dobra;
• G – ocena dobra;
• LOKATY 1, 2, 3, 4 – dla pierwszych czterech kotów w tej samej klasie;
• Tylko lokata Ex1 pozwala na otrzymanie certyfikatu do tytułu, ale sędzia może zadecydować, że mimo przyznania oceny Ex1, kot nie jest wystarczająco dobry do otrzymania tego certyfikatu.

Sądzia ocenia kota, wypisuje specjalny druk, a następnie nam objaśnia co mu się podoba, a co mogłoby wyglądać trochę inaczej. Ze względu na to, że sędziowie bardzo często przyjeżdżają z zagranicy i nie mówią po polsku, steward odpowiedzialny za obsługę stolika sędziowskiego bardzo chętnie przetłumaczy nam wszystko. Dlatego nie trzeba się obawiać, że w razie jakichkolwiek problemów nie będziemy w stanie porozumieć się z sędzią.
Może się zdarzyć, że sędzia nie oceni od razu naszej pociechy. Jeżeli jest więcej kotków w danej rasie, kolorze i płci sędzia obejrzy najpierw wszystkie z nich, a potem wezwie właścicieli z pupilami do porównania. Wszyscy będą musieli ustawić się kotkami obok siebie, tak aby sędzia mógł wybrać najlepszego i sklasyfikować poszczególne koty. W takiej sytuacji ocenę dostajemy dopiero teraz. Oczywiście wygrywa kot z oceną Ex1, następny jest Ex2 itd. Certyfikat przyznawany może być tylko zwycięzcy.
Po ocenie wracamy na swoje miejsce i czekamy, aż sędziowie ocenią wszystkie koty. Po wszystkim sędziowie przyznają nominacje, tzw. NOM BIS do nagrody wręczanej na koniec wystawy, czyli do Best In Show. Każdy właściciel czeka niecierpliwie, czy to jemu się poszczęści i czy to jego kociątko dostanie nominację. Nominacje przyznawane są w czterech grupach (patrz wyżej grupy kotów) i w kategoriach wiekowych. Do tego nominację dostają również koty domowe i mioty.
Podczas BIS wybierane są najpiękniejsze koty z poszczególnych kategorii, zaczyna się od najmłodszych, potem wybiera się najpiękniejszych z poszczególnych grup. I tak na przykład w grupie I – kotów długowłosych, wybiera się najpiękniejszą kotkę i najpiękniejszego kocura. Następnie porównuje się dwóch zwycięzców – wygrywająca kotka, bądź kocur otrzymują tytuł BIS w danej grupie, czyli w tym przypadku Best In Show Longhair (longhair – długowłosy).  Kotek zajmujący drugie miejsce otrzymuje tytuł BOS – Best Opposite Sex Longhair, czyli najlepszy kot w BIS-ie pod kątem płci przeciwnej w danej kategorii, w tym przypadku kotów długowłosych czyli longhair. Taka sama zasada dotyczy kotów z pozostałych grup.
Na sam koniec ze wszystkich laureatów nagrody BIS wybierany jest najlepszy kot wystawy czyli BOB (Best Off Best).
I tak dzień wystawowy dobiega końca, a my musimy pamiętać, aby na sam koniec wystawy udać się do sekretariatu po uzyskane dyplomy. Należy dokładnie je sprawdzić, czy nie popełniono w nich błędu – po wystawie będzie już za późno na poprawki.
W między czasie na wystawie mogą odbywać się również ringi, mogą być przyznawane inne nagrody … ale o tym postaram się napisać następnym razem … 🙂