Brytyjskie

Brytyjski Krótkowłosy /Długowłosy

 

 

CH Fred Herbu Wiatraki*PL
CH Fred Herbu Wiatraki*PL

Pochodzenie: Wyspy Brytyjskie

Masa: średnio 4 – 8kg

Ciekawostka: Kot Brytyjski to pierwowzór kota z „Alicji w krainie Czarów”

Interakcje z innymi zwierzętami domowymi: nie przeszkadzają im inne zwierzęta, dogadują się bezproblemowo z psami.

EMS kod: BRI

Ogólny opis

Koty Brytyjskie wyglądem przypominają puszystego misia maskotkę. Mają słodki pyszczek z dużymi puckami a ich mordka sprawia wrażenie ciągle uśmiechniętej. Futerko Brytyjczyków jest składa się z podszerstka i włosów okrywowych. Powinno być gęste i w dotyku nie być zbyt miękkie. U Brytyjczyków krótkowłosych nie powinno być tylko troszkę dłuższe niż grubość naszych palców. Brytolki mają bardzo łagodny i spokojny charakter. To pewnie te wszystkie elementy złożyły się na ogromny sukces tej rasy, która obecnie należy do jednej z najpopularniejszych w Polsce. Kiedyś był to kot „użytkowy” – tępił gryzonie, które stołowały się w domowych gospodarstwach. Obecnie są to domowe leniuchu, które zamieniły życie łowcy na drzemki przy kominku i polowanie na pluszowe myszki. Jest dostojny, czuły, czasami nazywany Winston’em Churchillem świata kotów. Rządzi swoim domowym imperium krocząc czterema łapkami po podłodze. Brytyjski Długowłose, to praktycznie kot Brytyjski Krótkowłosy w bardziej efektownym futerku. Charakterem niczym nie różni się od swoje krótkowłosego brata.

Historia rasy

Początków kotów Brytyjskich Krótkowłosych musimy szukać już dawnym Egipcie. Stamtąd wraz z Rzymianami podbiły Wyspy Brytyjskie. Przez wieki rasa rozwijała się naturalnie, bez ingerencji człowieka. Dopiero w latach 1914 – 1918 zaczęto krzyżować je z kotami Perskimi. W ten sposób został wprowadzony do rasy gen długiego włosa (dzięki któremu uzyskano Brytyjczyki Długowłose). Koty krótkowłose rodzące się z takich krzyżówek zostawały kotami Brytyjskimi Krótkowłosymi, a koty długowłose były „używane” do hodowli kotów Perskich.

Warto nadmienić, że w tamtych czasach koty niebieskie krótkowłose miały dwa, zupełnie odmienne typy urody. Duży muskularny, „misiowaty”, wytrzymały o okrągłej głowie i okrągłych kształtach – kot Brytyjski, oraz elegancki, smukły o trójkątnej głowie kot Rosyjski Niebieski. Konkurowały ze sobą nawzajem, aż w końcu podzielono je dwie osobne rasy. Po pierwszej wojnie światowej GCCF (federacja felinologiczna z Wielkiej Brytanii – The Governing Council of the Cat Fancy)oświadczyła, że tylko 3 pokolenie i młodsze powstałe w wyniku krzyżowania kota Brytyjskiego z kotem Perdkim mogą być pokazywane na wystawach i uznane za 100% koty Brytyjskie. Zarządzenie to znacznie zmniejszyło stada hodowlane, a dodatkowo druga wojna światowa wstrzymała prace hodowców. Po zakończeniu wojny okazało się, że materiału genetycznego kotów Brytyjskich było bardzo niewiele. Dlatego znowu zaczęto „ratować” się innymi rasami – kotami Perskimi i Rosyjskimi Niebieskimi.

Od tamtej pory popularność kotów Brytyjskich nieustannie wzrastała. Oficjalnie Brytyjskie Długowłose nie były uznawane za rasę i nie mogły być wystawiane na wystawach organizowanych przez federacje felinologiczne. Rodziły się sporadycznie, nawet po krótkowłosych rodzicach jako cicha pamiątka po wcześniejszych krzyżówkach z Persami. Obecnie Brytyjczyki Długowłose są rasą uznaną przez świat felinologiczny, a swoim wyglądem przypominają koty Perskie i Angory z początku ubiegłego stulecia.

Charakter

Brytyjczyki są przyjazne i serdeczne. Cieszą się jeśli poświęcamy im swoją uwagę ale generalnie są mało wymagające. Panowie wzbudzają szacunek i respekt – może ze względu na swoje rozmiary i charakterystyczną minkę. Są to oczywiście tylko pozory, ponieważ samce Brytyjskie najlepiej czują się śpiąc na kanapie – „ma być ciepło i wygodnie – będzie jeszcze milej jak przyjdzie ktoś i mnie pogłaszcze”. Tak najkrócej można opisać charakter kocurów Brytyjskich. Panie natomiast są bardziej wyrachowane – najpierw trzeba sobie zaskarbić ich serce, swoje poczynania analizuje bardzo długo, jak na brytyjską damę przystało. Ale oczywiście jeżeli Brytyjka już pokocha swojego właściciela, będzie go kochała miłością prawdziwą. Będzie starała się podążać krok w krok za swoim człowiekiem, a gdy usiądziemy na kanapie aby odpocząć, nasza Brytyjeczka z pewnością szybko za nami podąży aby zwinąć się gdzieś koło nas w kłębuszek aby mieć nas na oku.

Ci lojalni i oddani towarzysze zawsze chcą być tam, gdzie jest ich właściciel. Nawet gdy są bardzo zmęczone lub śpią snem kamiennym a my przenosimy się do innego pokoju – usłyszą to i z nosem przy ziemi ze zmęczenia podążą tam gdzie my. W zasadzie Brytyjczyki nie są kotami aktywnymi, ale należy pamiętać, że dopóki nie dorosną zachowują się typowo dla kociąt i potrafią napsocić – tak samo jak wszystkie kocięta…

Są dystyngowane i nie przystoi im wskakiwanie na wyższe partie mebli. Wolą poruszać się na wysokościach – do kanapy. Są bardzo tolerancyjne dla dzieci i psów. Bardzo lubią przebywać w swoim własnym towarzystwie, dlatego gdy nie ma nas w domu spokojnie się bawią lub śpią czekając cierpliwie na nasz powrót.

Pielęgnacja

Pielęgnacja jest bardzo prosta. Przeczesywanie sierści raz w tygodniu aby pozbyć się wypadających włosów w zupełności wystarcza. Można w tym celu użyć grzebienia lub szczotki. Tylko w okresie wiosennym i jesiennym, kiedy to wszystkie zwierzęta wymieniają sierść z zimowej na letnią i z letniej na zimową należy szczotkować kota trochę częściej aby uniknąć „zakłaczenia się” naszego pupila.

Brytyjski płaszczyk długowłosy wymaga już więcej pracy. Nie należy zapominać, że wywodzi się on od Persów, a Persy nie należą do najłatwiejszych – jeżeli chodzi o pielęgnację – kotów. Warto jest je kąpać regularnie, aby utrzymać futerko w dobrej kondycji. Jeżeli mamy zamiar kąpać kota powinniśmy zacząć już w okresie kiedy będzie on kociątkiem. Takie przyzwyczajanie od najmłodszych tygodni spowoduje, że kot będzie rytuał kąpana traktował jak rzecz zupełnie oczywistą.

Brytyjczyki uwielbiają jeść, a ich osiadły tryb życia nie pomaga w spalaniu nadmiaru kalorii. Dlatego trzeba uważać, aby nasz Brytolek nie przybierał zbyt dużo na wadze – oczywiście jako dorosły kot. Kocury są ogromne, znane są egzemplarze dochodzące do 18 kg. Jednak tak duża masa powinna wynikać z budowy szkieletu, mięśni, a nie tłuszczu zgromadzonego z niewybieganego posiłku. Dlatego warto poświęcić im kilka minut dziennie, aby pobiegały za piórkami (piórka przyczepione do patyczka, który trzymamy w ręce podczas zabawy) lub popolowały na światełko z lasera (uwaga na oczy!!!).

Wygląd

Brytyjczyki mają krótki, bardzo gęsty włos przypominający plusz. Futro nie może być jedwabiste – powinno być „crisp” (chrupiące, kłujące, raczej ostre). Oczy powinny być duże, okrągłe – jak wszystko u kota Brytyjskiego, a pyszczek uśmiechnięty. Najpopularniejszy jest kolor niebieski z głęboko pomarańczowymi oczami, jednakże koty tej rasy mogą występować we wszystkich kolorach tęczy. Są to średnie – do dużych – koty, zbite, silnie zbudowane. Klatka piersiowa powinna być szeroka, pełna. Brytyjski Długowłosy ze względu na długość szaty ma jeszcze bardziej imponującą sylwetkę od swojego krótkowłosego kuzyna. Ich okrągłe główki mają krótkie nosy, pulchne, wydatne policzki (pucki), które nadają im pyszczkom słodkości. Okrągłe oczy są szeroko otwarte.

Standard

Ciało:  Od średniego do dużego. Muskularne typu cobby. Klatka piersiowa, ramiona i plecy masywne. Nogi krótkie i muskularne. Łapy grube i okrągłe. Ogon średniej długości, gruby, okrągło zakończony, sięgający do łopatek. Szyja krótka i mocna.

Głowa:  Okrągła, masywna, mocna, foremna szczęka. Nos krótki, szeroki i prosty. Profil zakrzywiony (bez stopu!!!). Policzki pełne i wyraziste. Długie zaokrąglone wąsy na dużych okrągłych Puckach nadają charakterystycznego wyglądu krótkiemu pyszczkowi

Uszy:  Średniej wielkości, szerokie u podstawy, zakończone okrągło. Szeroko rozstawione.

Oczy: Duże i okrągłe, szeroko rozstawione. Kolor oczu powinien pasować do koloru futra.

Futro krótkowłose: Krótkie, bardzo gęste. Nie przylega do ciała. Odstaje od ciała jak plusz z powodu sporej ilości podszerstka. W dotyku nie może być wełniste, powinno być „crysp”.

Futro długowłose: Długie, gładkie i bardzo gęste. Spora ilość podszerstka. Włos musi być ostro zakończony i nie może płasko przylegać do ciała. Kryza i pumpy dobrze widziane. Ogon pięknie ofutrzony, puszysty dopełnia całości.

W dotyku bardziej miękkie niż u Brytyjczyków Krótkowłosych. Tekstura może być różna w zależności od koloru ubarwienia.

Umaszczenie: Wszystkie kolory oraz umaszczenia syjamskie bez białego są uznane.

Wady: Profil ze stopem

Punktacja:

Ciało – 20 punktów

Głowa  –30 punktów

Kolor oczu  – 10 punktów

Tekstura futra – 10 punktów

Długość futra  –15 punktów

Kolor futra i wzór – 10 punktów

Kondycja – 5 punktów